سوره الرعد است ز آیات کتاب

اربعون و هم ثلاث اندر حساب

کرد اشارت بر الف ز آلاء خویش

لام بر لطفش به خلق از بعد و پیش

میم هم بر ملک بی پایان او

[...]

بر پیمبر کافران گویند نیست

از چه نازل آیت از رب گر نبی است

آیتی یعنی که ما خواهیم از او

نی که خود آورده است آن نام جو

بیم ده تو خلق را ز آزادی ای

[...]

گو خدا داند که هر زن حمل او

در رحم چبود بد است آن یا نکو

نر بود یا ماده، کوته یا دراز

کآهد از وی یا شود افزوده باز

کم بود ز اعضایش اعنی در رحم

[...]

اوست آن کس کو نماید بر شما

برق را از خوف و طمعی در هوا

مر مسافر را بود از برق بیم

لیک طامع ز اوست باران را مقیم

در هوا گردد پدید از وی سحاب

[...]

داند آیا کس فرستادند باز

سویت آنچه از کردگار بی نیاز

راست باشد بی ز تشکیک و گمان

و اعمی است آن کس که کرد انکار آن

غیر از این نبود کز آن گیرند پند

[...]

آمد این آیت که قرآن گر که بود

اینکه راند کوه ها را از حدود

یا زمین بشکافته گشتی بدان

مرده یا زنده شود زو در زمان

هم نیاوردندی ایمان این گروه

[...]

آمد آیت که فرستادیم ما

پیشتر از تو رسولان ز اقتضا

همچنین دادیمشان فرزند و زن

بیش از آنچه بر تو دادیم این زمن

هم رسولی را نشاید کآیتی

[...]

مقتضی با حال خلق آن زمان

از شرایع وز رسوم این جهان

مختلف چون باشد اوقات از قدر

حکم وقتی نیست چون وقت دگر

یا که آجال خلایق را تمام

[...]