آستین را از نمد میبر بسرمی نه چو تاج

ور کلاه احمدی و با یزیدی نیست نیست

ببقچه شاهد والا نهادیم

تو زیبابین که ما زیبا نهادیم

طیلسانست میان من و دستار حجاب

وقت آنست که این پرده بیکسو فکنم

چو گیوه سرمکش کز پادرآئی

چو دستار اربیفتی بر سر آئی