آمد آن تیر ماه سرد سخن

گرم در گفتگوی شد با من

زیر او در سؤال با من تیز

بم من در جواب او الکن

نه مرا با تکاب او پایاب

[...]

این پند نگاه دار هموار ای تن

برگرد کسی که خصم تو هست متن

عضوی ز تو گر یار شود با دشمن

دشمن دو شمر تیغ دو کش زخم دوزن

آباد بر این چرخ تیز گرد

از نور سراپای او عجین

هم زور چون شیرانش بر کتف

هم موی چون گورانش بر سرین

گر نیزه گذارد شهاب او

دیوی فکند لعب او لعین

ور حمله پذیرد سوار او

حصنی بودش پشت او حصین

کرد آخر او هر نفس هزار

بر صورت او خواند آفرین

گر میل به جرمش به حق کند

یعنی عوض کهرباست این

پروانه که در جلوه بیندش

با پیرهن شمعی و سمین

لبیک زند گوید ای فلک

جان بازی من بین و شمع بین

ای باد هوا ای براق جم

ای قاصد روم و رسول چین

یکران من اندر سبق مگر

چین حسدت بست بر جبین

کز منظر او در گذر همی

بر آب نشانی خطوک چین

ایزد نه به از به بیافرید

از رشک چرائی دژم چنین

در خاک مکش خویشتن به خشم

بر سنگ مزن خویشتن بکین

خواهی که بیکران من رسی

بر سایه یکران من نشین

تا شاد فرود آردت چو من

بر درگه سلطان داد و دین

بوسعد سلیمان روزگار

مسعود فریدون آ بین

آن شاه که چشم فلک ندید

در خاتم شاهی چنو نگین

وآن شیر که شمشیر حق نیافت

در مالش باطل چنو معین