... ایدری توشاد و خرم وز نهیب تیغ توست

هم به مصر اندر خروش و هم به روم اندر فغان

خلق را معلوم شد کاندر جهان هرگز نبود ...

... مشرق و مغرب تو داری وز سر شمشیر تو

هست در مشرق خروش و هست در مغرب فغان

منت ایزد راکه در یک سال حاصل شد تورا ...

... گفتا که مه قرار نگیرد به یک مکان

گفتم که از خط تو فغان است خلق را

گفتا خسوف ماه بود خلق را فغان

گفتم نشان آبله بر روی تو چراست ...

... همی ز بهر چه گویند در هوی است هوان

فغان کنند همی دشمنان ز کینه او

بلی کند همه کس از هلاک خویش فغان

سنان نیزه او خصم را بسوزد دل ...

... به شام رفت و ز تیغش به روم بود خروش

به روم رفت و ز سهمش به مصر بود فغان

چو روم و شام کند هند را به سال دگر ...

... تاکی نهم به دل بر از اندوه عشق داغ

تاکی کنم ز هجر بتان ناله و فغان

جان پرورم به دوستی و مدح صاحبی ...

... تن بدخواه و بداندیش تو چون ناله طفل

کند اندر شکم مادر فریاد و فغان

مهر و کین تو دهد سود و زیان همه کس ...

... تا بر سر راه ای عجب پیش آمدم در تیره شب

دیدم دیاری با تعب مهمان جانی با فغان

مار اندر او ببریده دم عقل اندر او ره کرده گم ...

... من امشب همی بر سر کوی یار

زبهر دل و جان بر آرم فغان

مگر بر من عاشق مستمند ...

... گر نه بیدل گشت بلبل چون کند چندین خروش

ور نه عاشق گشت قمری چون کند چندین فغان

بوستان اکنون چو بزم خسروان آراسته است ...

... ندارم تاب تا پرتاب دارد سنبل مشکین

فغان زان نرگس و سنبل که از بی دادی هر دو

بلا بارید بر عشاق خاصه بر من مسکین ...

ای عشق تو عمرم به کران آوردی

ای هجر تنم را به فغان آوردی

ای دل تو مرا کار به جان آوردی ...

... که چون کاروانی رسیدی فراز

از آن باژبانان فغان آمدی

تنی ده سوی کاروان آمدی ...

... سه روز و سه شب لشکر آمد به دشت

ز گردون فغان یلان برگذشت

چهارم تبیره سپیده دمان ...

... حلقه زلفش بدی چون عروةالوثقی مرا

ای مسلمانان فغان کان عروةالوثقا گذشت

دین و دنیا گفتمی در بازم اندر کار عشق ...

... ور همی دعوی کنی گویی که لی صبر جمیل

پس فغان و زاری اندر بیت احزان شرط نیست

چون جمال یوسفی غایب شدست از پیش تو ...

... گه رخم از اشک چشمم زعفران پر زر کند

ای مسلمانان فغان زان دلربای مستحیل

کو جهان بر جان من چون سد اسکندر کند

از پی تو ز عدم ما به جهان آمده ایم

نز برای طرب و لهو و فغان آمده ایم

عشق نپذیرد هستی و پرستیدن نفس ...

... خلاف وعده بسیار جانان

فغان ای مردمان فریاد فریاد

ز شوق دیدن و گفتار جانان ...

... ز چشم مست ناهشیار جانان

فغان زان سنبل سیراب مشکین

دمیده بر رخ گلنار جانان ...

... بلعجب اندر نظاره سوی تو

با خروش و با فغان دیوانه وار

خاک پاشم بر سر اندر کوی تو ...