... صحرای حشر را عرق انفعال ما

افغان که چون حنای شفق صبح طلعتی

رنگین نکرد دست ز خون حلال ما ...

... پیچیده تر ز زلف زبان سؤال ما

صایب فغان که گشت درین بوستانسرا

طاوس وار بال و پر ما و بال ما

... صایب ازین غزل که چراغ دل من است

افروختم به خاک فغانی چراغ ها

... از تیر آه مظلوم ظالم امان نیابد

پیش از نشانه خیزد از دل فغان کمان را

نخلی که از ثمر نیست جز سنگ در کنارش ...

... بود ز وضع جهان های های گریه من

ز سنگلاخ فغان ساز می کند سیلاب

مجوی در سفر بی خودی مقام از من ...

باز از معموره دلها فغان برخاسته است

چشم مخمور که از خواب گران ساخته است ...

... جام ما را بر کنار طاق نسیان چیده است

از فغانم ناله زنجیر می آید به گوش

در فضای سینه من بس که پیکان چیده است ...

... در لب پیمانه پر می نمی گنجد صدا

در دل پر خون عاشق چون فغان پیچیده است

داغ دست الفت از دامان برگ لاله داشت ...

قسمت ما از بهاران همچو گل خمیازه ای است

روزی بلبل ز فریاد و فغان آوازه ای است

هر گلی را نوبهاری هست در باغ جهان ...

... ورنه در میخانه وحدت می حمرا یکی است

ما نفس بیهوده می سوزیم در آه و فغان

سرکشی و عجز پیش حسن بی پروا یکی است ...

... گرچه دامان وسایل پرده بیگانگی است

دامن شب به زاری و فغان باید گرفت

مرگ تلخ از زندگی خوشتر بود در کشوری ...

... پایکی خرمن ما گرچه ازین غربال است

می خراشد جگر سنگ فغان جرسش

یارب این قافله را چشم که در دنبال است ...

ز شرم در حرم وصل جان محرم سوخت

فغان که تشنه ما در کنار زمزم سوخت

گذشت پرتو روی تو بر بساط چمن ...

... چنان در آتش بیطاقتی فشردم پای

که از سپند به تحسین من فغان برخاست

کدام راه زد این مطرب سبک مضراب ...

... نبست غنچه منقار عندلیبان را

فغان که چاشنی نوشخند گل پست است

چو غنچه سر به گریبان کشیده ام صایب ...

... به یک اشاره گره می گشاید از ابرو

فغان که بند قبای تو سست پیوندست

قسم به مصحف خط غبار عارض تو ...

... که خون در آبله اهل درد نیشترست

فغان که رشته بی پا و سر نمی داند

که آب و رنگ و جودش ز پرتو گهرست ...

... که چون ستاره دنباله دار خونریزست

فغان که نرگس بیمار خوبرویان را

شکستن دل ما چون شکست پرهیزست ...

... نسیم لطف بهار از شمار بیرون است

فغان که غنچه این باغ تنگ آغوش است

ازان جهان حلاوت همین خبر دارم ...

... گل پیاده ز سرو سواره در پیش است

فغان که از من هشیار در طریق طلب

هزار مرحله مست گذاره در پیش است ...

... سفر اگر همه یک منزل است بار دل است

فغان که دیده جوهرشناس نیست ترا

وگرنه گوهر مقصود در کنار دل است ...