کامران هیچ
کامران هیچ در ۱ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۱۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵:
خیام در این شعر عقاید مادی گرایانه خود را به واضح ترین شکل ممکن بیان میکند نمیدونم چرا به زور دنبال عرفان خیام میگردند ؟
کامران هیچ در ۱ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۱۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳:
در این چهارپاره خیام می و معشوق امروز خود را با بهشت خیالی مذاهب معاوضه نمی کند
کامران هیچ در ۱ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۴۷ در پاسخ به دکتر همایون یکتا aa.yekta@yahoo.com دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲:
بدبخت خیام عارف شده
کامران هیچ در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۰۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱:
خیام در این چهار پاره اب پاکی را بر روی مذهبی ها میریزد
او لذات نقد دنیوی را بهتر از بهشت ندیده ادیان میداند
و شراب را با بهشت خیالی معاوضه نمیکند
کامران هیچ در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۰۲ در پاسخ به یاشار دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱:
عالی و دقیق فرمودین
کامران هیچ در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۵۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰:
شاید منظور خیام این است که هر چقدر هم از نعمت سلامتی وپول ،قدرت و شهرت برخوردار باشی،،، دنیا خیمه گاهی است که چهار میخ سستی دارد و با کوچکترین نسیمی این خیمه از جا کنده میشود
کامران هیچ در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۳۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸:
در مصراع اول هدف خیام از تیره گی روز گار است که چرخ گردون با همه کج است و کارهای او راست در نمی اید، در مصراع دوم شکایت از روز گار است که خلاف آرزو ها در محنت و رنج میگذرد و رنج زندگی را زیاد و خوشی های آن را کم میداند، در مصراع سوم و چهارم سپاس گذاری از خداوند کرده اینکه میگوید خدایا تو را سپاس میگویم که هر چه بلا و رنج است تو به من میدهی و تو آنقدر مرا آزار دادی که دیگر نیازی به آزار دیگران ندارم
این سپاس نوعی کنایه و طعنه به خداوند است
کامران هیچ در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۱۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۷:
زیبا
کامران هیچ در ۱ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۳۱ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۰۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶:
خیام اینجا به همان قانون انتشاین اشاره میکند
که هیچ ماده ای در جهان از بین نمی‌رود بلکه از حالتی به حالت دیگر تبدیل میشود
اشاره او به جسم ماست که هرگز از بین نخواهد رفت
حالا طرف میاد برای اشعار خیام قرآن میخونه یاللعجب
کامران هیچ در ۱ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۲۵ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۳۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:
آنان که اشعار خیام را تعابیر دینی میکنند منتظریم تا تعبیر شان را در این چهار پاره بشنویم
کامران هیچ در ۱ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۱۸ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۵۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲:
والا بلا خیام انسان مذهبی نبود اشعار او هم ربطی به دین و قرآن ندارد
او یک فیلسوف ندانم گراست
انسان خنده اش میگیره از این کج فهمی
کامران هیچ در ۱ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۲۶ در پاسخ به بابک رفعت دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴:
خیام بینوا اگر می‌دانست شعرش با نماز معنی میشود اصلا این شعر را نمیسرود
کامران هیچ در ۱ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۱۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲:
متاسفانه دوستان اشعار خیام رو با احادیث معنی میکنند و این بسی مضحک است
کامران هیچ در ۱ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۷ خرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۲۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳:
عزیزان خیام هیچ دینی نداشته
انسان هیچ گرایی بوده
حتی اجازه ندادن تا در قبرستان مسلمانان دفن بشه چرا بزور خیام رو وصل میکنید به عرفان و قرآن ،،بعد از ۱۰۰۰سال باز از دست شما آسوده نیست