شمارهٔ ۱۳۳ - در قناعت و شکایت از روزگار
خسروا روزی ز عمرم گر سپهر افزون کند
یا نگیرد بسته مرگم چون مگس را عنکبوت
گر توانم سجدهگاه شکر سازم ساحتت
چون مسیح مریم از صفر حمل تا پای حوت
پس چه گویی صرف یارم کرد بر درگاه تو
هریکی این روزها را از پی یکروزه قوت
بخت را دانی که یارد کرد حی لاینام
اعتکاف سدهٔ درگاه حی لایموت
طالب مقصود را یک سمت باید مستوی
مرد را سرگشته دارد اختلافات سموت
من چو کرم پیلهام قانع به یک نوع از غذا
توامان با صبر چون وتر حنیفی با قنوت
فضلهٔ طبعم نسیجالوحد از این معنی شدست
فضلهٔ کرمک نسیجالالف شد با برگ توت
انوری لاف سخن تا کی زنی خاموش باش
بو که چون مردان مسلم گرددت ملک سکوت
با دو بار کلیک بر روی هر واژه میتوانید معنای آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
شمارهگذاری ابیات | وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف) | شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | منبع اولیه: ویکیدرج | ارسال به فیسبوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.
حاشیهها
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.
غبار نوشته:
این بیت اشاره به زشت بودن چند شغل داشتن است:
طالب مقصود را یک سمت باید مستوی
مرد را سرگشته دارد اختلافات سموت
انوری می گوید: آدم برای موفقیت و این که کارهایش را عمیق تر و با دقت بیشتر انجام دهد، باید از کارهای متعدد که سرگشتگی می آورد دوری کند.
سموت آیا جمع سمت است؟
غبار نوشته:
الان رفتم و در فرهنگ لغت عربی نگاه کردم.
نوشته بود: سمت جمعش می شود سموت. البته معین یک چیز دیگری معنا کرده بود ولی فرهنگی که من دیدم معتبر بود. پس سموت دو معنا می تواند داشته باشد. هم فتراک و هم سمت ها. در شعر حکیم انوری هم این معنای دوم قصد شده است.