گنجور » خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۱

م-ع در ‫۱۶ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ خرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۰:۰۰ نوشته:

میگوید رندی را دیده که بر اسب زمین نشسته وذهن او فارغ از کفر ودین وحق ویقین و.. بوده ومیگوید چه کسی چنین زهره وجرئتی دارد؟
وقتی ذهن کسی همچون کاغذ سفید گردد یعنی از همه آموخته ها وبرچسب هاوتحمیلات وتلقینات پاک وآزادشود مصداق حکایت این رند میگردد وآدم معمولی زهره وتوانائی رسیدن به این حالت حیرت انگیز را ندارد انسان منهای مکتسباتش( باحفظ هشیاری )موجودی شگفت وخارق العاده میشود در این حال با نفس کل جهان (نه با محیط اجتماعی وتاریخی وجغرافیائی خاص) هم آهنگ وهمدم است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مهاجر در ‫۱۵ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۱:۲۳ نوشته:

با سلام
شاید یکی از جسورانه ترین اظهارات خیام همین رباعی باشد ، او در این رباعی خود را معرفی کرده و جایگاه فکری خویش را به تصویر کشیده ، هم اوست که در بین متفکران و فیلسوفان چننین جرئتی دارد و بدون تعلقات دنیوی و ظاهر نمائی ،رهیده از همه چیز و همه کس،میتازد بر جبن و مصلحت اندیشی. انسان را در تارک دنیا می بیند و سئوال چرائی میکند . براستی این رند چرا انسان را از دو جهان برترو فراتر می داند ؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

فرهاد در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ آذر ۱۳۸۹، ساعت ۱۰:۵۹ نوشته:

فقط خودت خیام!

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

Tox در ‫۱۱ سال و ۱۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۳۱ نوشته:

یکی از بهترین رباعی ها که فلسفه ی خیام رو نشون میده.
به نظر من بحث اینه که بهترین راه و شیوه زندگی،‌ لذت بردن از اون هست. و این لذت بردن از زندگی جز با آزاد بودن و فارغ بودن به دست نمیاد
شادی برای خود زندگی کردن است...

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

فهیمه در ‫۱۱ سال و ۱۲ ماه قبل، یکشنبه ۴ تیر ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۰۶ نوشته:

منم میگم فقط خودت خیام،فقط خودت.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۹ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۵۱ نوشته:

دنیا از دنی است یعنی زبون و پست و فارسی ان دیرند است یعنی انچه به درازا کشیده است و د ن ی به عربی معنی امدن میدهد دنیا به لری معنای گوسفند میدهد و ربطی به دنیا که جهان است ندارد جهان را برخی جهنده و از دست رونده ترجمه کرده اند که البته این گونه نیست و از همان کیهان است ، برای اینکه کامل بشود پست با base همریشه است و یک لغت هستند زیرا base که معنی پایه میدهد در واقع یعنی پایین هر چیزی ، به گویش همدانی پیس یعنی بد انهم همین لغت است یعنی base و پست ، زهی شکر پاره پارسی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ا.ا در ‫۸ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۵۲ نوشته:

سلام تفسیر و شرح حال این رباعی مورد توجه من نیست ولی احساس میکنم شر حالی از انسان هایی مثه خودم است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شهرزاد صادقی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۳ آبان ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۳۹ نوشته:

در واقع خیام می گوید کسی که از همه ی وابستگی های این جهان رها است، بالاترین قدرت ها هم توانایی مقابله با او را ندارند (عادی یا خارق العاده) و نمی توانند او را به اطاعت وادارند. اینگونه است که می تواند همه چیز را به هیچ بگیرد و جهان را به زیر نگاه خود خرد کند چرا که نگاهی به آن نمی اندازد. در این شعر <که را بود زهره این؟ معنی چه کسی جرئت مقابله با او را دارد می دهد نه چه کسی جرئت او را دارد. زهی خیام که کسی زهره ی مقابله با او را ندارد حتا بعد از 7 قرن.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

پیمان در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۵۵ نوشته:

واقعا متوجه منظور خیام نمیشید؟ چقدر زهره داشته که اونموقع آتئیست بوده.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

تضمینی در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۳:۵۲ نوشته:

پیمان جان
شما و کسانی که مثل شما هستند خسته نمی شوید که این اندازه به خیام اهانت می کنید؟
اگر از بحث علمی چیزی حالی تان می شود باید بدانید در بحث علمی، چیز مستند معتبرتر است از چیز مشکوک.
خیام کتاب هایی در باب خداشناسی نوشته و تاریخ زندگی اش تا لحظه ی مرگ در دست است. این ها مستند است و نشان می دهد وی خداپرست بوده،
اما این رباعی و سایر اشعاری که به وی نسبت داده شده، مشکوک است.
بعد شما با چیزهای مشکوک، جهان بینی خیام کبیر را تشخیص می دهید و چیزهای یقینی را وا می نهید؟
به نظر شما کدام عاقل اینگونه کاری می کند؟
بماند که حتی اگر خیام، ناخداباور بود باز هم اشعار وی «دلیل» آرامش بخش برای ناخدا باوران نبود.
چون همین اشعار خیام از اول تا آخر حتی یک دلیل راستین در نفی معاد و خدا و قیامت ندارد.
این که مثلا می گوید کسی نرفت تا خبر باز بیاورد و امثال این گونه استدلال ها، چند هزار سال است که نزد خردمندان، جزو حرف های نابخردانه و مضحک است.
سعی کنید همیشه محکم و استوار حرکت کنید. چه در مسیر حق و چه در طریق ناحق.
نمی گویم خداباور شوید. اما اگر هم بی دینی را دوست دارید، سعی کنید پشتوانه ی خوبی داشته باشد، نه اینکه دل خوشانه و هر دم بیلی به چیزی دل ببندید.
یا حق

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رآد در ‫۲ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۲۷ پاسخ داده:

جناب تضمینی. اشعار خیام عزیز پر واضح هست که آتئیست هستن یا همان ناباور

کجا خیام عزیز در مدح و ثنای دین و خدا و پیغمبری گفته جز اینکه نفی کرده اند تمام آنها را. توحید معاد باور شماست نه خیام عزیز.👈 شاد باشید.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

همیشه بیدار در ‫۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۲۰ نوشته:

مطابق آخرین تحقیقات، عمر خیام در پنجشنبه 12 محرم سال 526 در سن 83 سالگی در نیشابور درگذشت. امام محمد بغدادی ـ داماد خیام ـ مرگ وی را چنین حکایت می‌کند، مطالعة الهی از کتاب الشفا می‌کرد، چون به فصل واحد و کثیر رسید، خلال دندان طلایی را که با آن دندان پاک می‌کرد، در میان اوراق موضع مطالعه نهاد و گفت مرا که جماعت را بخوان تا وصیت کنم. چون اصحاب جمع شدند و به شرایط وصیت قیام نمودند، به نماز مشغول شد و از غیر اعراض کرد تا نماز [خفتن بگذارد و روی بر] خاک نهاد و گفت: خدایا به درستی که من به اندازه توانم تو را شناختم، پس مرا بیامرز، که معرفت من به تو تنها وسیله آمرزش من است به سوی تو. و جان تسلیم کرد.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

تضمینی در ‫۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۱۲ نوشته:

تشکر از توضیحات تکمیلی ات همیشه بیدار عزیز. لطف نمودید.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

دانم که ندانم در ‫۸ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۲۳ نوشته:

منظرت می‌خواهم که فارسیم تکمیل نیست، چون من خارجی‌ام. یک سوالی دارم راجع به آخر این رباعی. «اندر دو جهان کرا بود زهره این» یعنی چه؟ یعنی برای کدام دنیا این دنیای ما میشود زهره؟ برای توضیح متشکر میشوم.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

میتی در ‫۸ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۵۷ نوشته:

روباعیات خیام و بویژه همین رباعی بهترین بیانگر اندیشه وی هستند. شما دین خویان و خداپرستان دغلکار بهتر است زحمت خود کم دارید و از خاگپاشی به او و افکارش دست بکشید. ماله هایتان را غلاف کنید و فقط بکار صافکاری عقاید پوسیده و هپروتی خود گیرید. خیام جهان را پوچ میدید و زندگی را هدیه ای زودگذر میدانست. او نه تنها به خدا و پیامبرانش اعتقادی نداشت حتی طبیعت و گردون را به سخره میگرفت. خیام یک ستاره شناس و ریاضیدان بود و دانش او دریچه ذهن او را بسوی ناخداباوری گشود.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رهگذر در ‫۸ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۱۲ نوشته:

میتی گرامی سلام.
انسان، در این دنیا با اختیار آفریده شده و کسی را مجبور نکرده اند خداپرست باشد یا ناخداپرست. حتی اگر در ظاهر اجباری هم باشد انسان در قلب و عقل خودش اختیار مطلق را داراست.
به خاطر همین اگر هم خیام به این رتبه رسیده که منکر خدا و قیامت شود، نمی شود به خاطر خیام، همۀ دین داران -به قول شما دغلکار- ترک دین کنند.
چون حقانیت دین با دانشمندان نیست زیرا صدها دانشمندان مثل خیام و بزرگتر از او، خداپرست بوده و خداپرست مرده اند.
حقانیت خدا و عدم حقانیت او، وابسته به دلیل و برهان است و اگر شما در اشعار خیام استدلال واقعی و برهان حقیقی دیدید عقل حکم می کند که ناخداپرست بمانید
و اینکه اجازه بدهید اگر کسی استدلال محکمی در این اشعار بر نفی خدا ندید، همچنان دین دار دغلکار باقی بماند.
با تشکر از نظر شما دوست گرامی.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رضا در ‫۷ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۴۹ نوشته:

با درود بی پایان
حافظ می فرماید:
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
یا مولانای سخن می فرماید:
هر کسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مهیار در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۷ بهمن ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۲۹ نوشته:

نیاز نیست راه دور بریم آب در کوزه ست.
خود استاد خیام میگن
(اجرام که ساکنان این ایوانند
اسباب تردد خردمندانند
هان تا سر رشته ی خرد گم نکنی
کانان که مدبرند سرگردانند.)
اسرار ازل را نه تو دانی و نه من...

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حسن پاکار در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۱۸ نوشته:

خنگ در این رباعی همان خُنگ است که به معنای گوشه (زاویه، رباط، بیغوله) می باشد و منظور همان پاتوق عارفان، زاهدان و شاعران بوده است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رها در ‫۷ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۱۸ نوشته:

تضمینی جان
چند نکته:
1-ظرفیت اجتماعی انسان ها می طلبد که اعتقادات مختلف محترم باشند و آتئیست شمردن خیام فارغ از بودن یا نبودن وی اهانت تلقی نشود.
2-ثانیا شخص خیام و مسلمان و مسیحی و ملحد بودن ایشان برای ما چه اهمیتی دارد؟ ارزش و اهمیت دانشمندان و انسان های بزرگ تاریخ برای ما در این است صاحب تفکر بوده و فیلدها و زمینه های فکری و ایده های جدیدی ارایه و به دایره المعارف بشریت افزوده اند. اثبات و تایید اعتقادات شخصی با استناد به وجه تشابهمان با خیام و گالیله و انیشتین و ... در داشتن آن اعتقادات نشان از بی تفکری ما دارد. اصالت فکر و عقیده و نظر در صاحبان آن ها نیست، بلکه در استدلال و پشتوانه عقلی شان است.
حال :
در هیچ یک از اشعار خیام سخنی مبنی بر نفی خدا ندیدم. اینجا نیز رند (به گمان من خودش را توصیف می کند) را از آن رو دارای زهره میخواند که خدایی هست. که باعلم به وجود شیر درقفس، پریدن داخل ان زهره میخواهد. آری خیام خداشناس و خدا باور بوده است، ولی آیا خداپرست و خدابنده هم بوده است؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

طاهر در ‫۷ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۳۸ نوشته:

اگر از نگاه تصویرسازی و ایماژپردازی به این رباعی بنگریم، با تصویر «بودای نشسته» مواجه می شویم. همان که در مجسمه های بودا هست.
توصیفی که خیام از باورهای این شخص «نشسته بر خنگ زمین» بیان می کند هم با عقاید بودایی و رها کردن اندیشه از همة وابستگی ها و تعلقات همخوانی دارد.
با توجه به حضور آئین بودایی در گذشتة منطقة ما بعید نیست که منبع الهام خیام در این رباعی همان تصویر مجسمة بودای نشسته و باورهای مربوطه بوده باشد.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی در ‫۶ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۲۶ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۱۳ نوشته:

بنظر من هیچ کدام از شعرای بنام ایران را نباید با خیام مقایسه کرد او یک نابغه بتمام معناست یعنی همزمان که فیلسوف است ساینتیست هم هست و اندک نوابغی در جهان پدیدار شده اند که اینگونه بوده اند . یک فیلسوف سئوال میکند ولی یک ساینتیست باید تجربه کند یک فیلسوف ممکن است پیشگویی هم بکند ولی یک ساینتیست به زمان خال هم به دیده شک مینگرد .تلفیق این دو با هم یک شاهکاری است که شخصیت خیام را ساخته است...

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

بهرام در ‫۶ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۳۰ نوشته:

جناب بهاءالدین خرمشاهی هم گفته‌اند که این شعر از خیام نیست.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رضا ذوالفقاری در ‫۶ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۹۷، ساعت ۰۹:۱۸ نوشته:

منظور ستاره زهره است که در آسمان از همه درخشان تر است و میگویداگر کسی اینگونه باشد مانند این رند فرقش با بقیه مثل نسبت نور و روشنی ستاره زهره با بقیه ستارگان آسمان است یعنی مانند اکثر ستارگان که نورشان در سطح هم است اکثر مردم هم مانند هم بنده ی تقلید هستند و مانند ان رند نیستند که کمتر کسی هست،،،و اکثر زَهره خوانند ستاره زهره اشتباه است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی محمدی در ‫۶ سال قبل، شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۷، ساعت ۲۲:۳۰ نوشته:

با احترام به همه نظرات به زعم بنده در مصراع اخر جناب خیام از دو جهان گفته اند پس شخصی که به معاد اعتقاد دارد را نمیشود بی دین فرض کرد.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

فرهاد بیران در ‫۵ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۷، ساعت ۰۰:۴۹ نوشته:

رباعیات خیام انسان را به وجد می‌آورد و گر چه از نظر مذهبیون خالی از جهان‌بینی توحیدی است، اما این موضوع از زیبایی رباعیات وی نمی‌کاهد. در برابر خیام با دو طایفه مواجهیم. خداباوران متعصب و خداناباوران که هر دو کوشیده‌اند خیام را از طایفه خود بدانند. گروه اول با تفسیرهایی با بنیان متزلزل و غیر مستند خیام را عارف دانسته و گروه دوم از روی همان ظاهر ابیات حکم به آتئیست بودن وی می‌دهند.
قومی متفکرند در مذهب و دین
قومی به گمان فتاده در چاه یقین
می‌ترسم از آن‌که بانگ آید روزی
کی بیخبران راه نه آنست و نه این

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

من میدانم که هیچ نمیدانم در ‫۵ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۰:۲۷ نوشته:

قومی متفکرند در مذهب و دین؛ قومی به گمان فتاده در راه یقین؛ میترسم از ان که بانگ اید روزی؛ که ای بیخبران راه نه ان است و نه این...

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

کریم در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۰۳:۴۰ نوشته:

نام این رند " نیچه " است.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مجتبی احمدی زاده در ‫۹ ماه قبل، چهارشنبه ۸ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۳۳ پاسخ داده:

نیچه که خیلی بعدها پا به جهان گذاشته

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ساکت در ‫۴ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۷:۲۶ نوشته:

خیام در این رباعی از شخصی خلوت گزیده سخن به میان آورده که نه به دین دلبسته است نه به دنیا، نه به کفر میاندیشد نه به اسلام، نه مدعی رسیدن به حقیقت و یقین است و نه مقید به آداب شریعت و دین و در مصرع آخر بر نادر و انگشت شمار بودن چنین اشخاصی تأکید کرده است. کسی که زهره شنا کردن بر خلاف جهت جریان آب را دارد.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ساکت در ‫۴ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۱۸ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۰۹:۵۷ نوشته:

از ارتباط ظریفی که بین کفر و اسلام با دنیا و دین در مصرع دوم و حق و حقیقت با شریعت و یقین در مصرع سوم وجود دارد نباید غافل بود، چرا که کفر با دنیا و اسلام با دین و حق با شریعت و حقیقت با یقین مرتبط است.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

آیینه در ‫۴ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۰۵ نوشته:

پیمان عزیز
اطلاعی ندارم که خیام آتئیست بوده با خدا باور. و نمیدانم که این شعر واقعا از خیام است یا منسوب به او
اما چیزی که از این شعر میشود نتیجه گرفت آتئیست بودن ساعر نیست!
اشاره به "دو جهان" در قاموس یک ناخدا باور چه معنی دارد؟
چرا یم آتیست میگوید در دو جهان؟
اما در باره نفی کفر و اسلام و... اگر نگاهی به اشعار عطار و مولوی و عراقی که بزرگان عرفان ایرانند بیاندازید آنها هم به این معنی اشاره دارند . مگر اینکه معتقد باشید آنها هم آتیست هستند!

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حسین ش در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۱ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۴۵ نوشته:

آقای تضمینی من شما را نمی شناسم و نمیدانم اطلاعات علمی تان چقدر است. ستاره شنا سان نابغه مثل خیام اینشتین و ها کینگ و دیگران که فهم بهتری از دنیا دارند به خدای ساختگی مذهب که جز یک بت خیالی چیز نیست اعتقاد ندارند و این شما هستید که به خیام نابغه تهمت خدا پرستی و مسلمان بودن میزنید آقای پیمان درست می گویند و شما غلط میگویید.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی در ‫۴ سال قبل، شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۳۸ نوشته:

در واقع اون رندی که خیام اینجا گفته شخص خودش هست

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

خسرو در ‫۳ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۵۵ نوشته:

این رباعی اصلا از خیام نیست. این رباعی از شیخ سنجان خوافی یا شاه سنجان خوافی است. وقتی اشتباهی شکل گرفت و اثری سحوا و عمدا به نام کسی منسوب شد، بقیه انسانها دچار اشتباه میشوند و کسی دیگر را که صاحب اثر نیست، صاحب اثر تصور میکنند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

کیوان در ‫۳ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۲۱ نوشته:

این یک دروغ بزرگ است که این ربایی از خیام است و متاسفانه اکثر عوام هم باور کردند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سینا در ‫۳ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۸ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۴۸ نوشته:

این رباعی عمیقا عرفانی هست و مرا بیشتر یاد بایزید بسطامی می اندازد! و صد البته از خیام نیست! و بسیار نامتناسب است با دیگر رباعی های ایشان. ببینید. یک حکایت از تذکره الاولیا در ذکر احوال بایزید این جا می آورم تا معلوم شود که واقعا این رباعی چه میگوید: بایزید در راه می‌شد. کله سری یافت بر وی نوشته: صم بکم عمی فهم لایعقلون. نعره ای بزد، و برداشت، و بوسه داد، و گفت: سر صوفئی می‌نماید در حق محو شده و ناچیز گشته نه گوش دارد که، خطاب لم یزلی بشنود؛ نه چشم دارد که جمال لایزالی بیند، نه زبان دارد، که ثنای بزرگواری او گوید؛ نه عقل و دانش دارد، که ذره ای معرفت او بداند. این آیت در شان اوست.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سینا در ‫۳ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۸ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۰۷ نوشته:

کمی بیشتر توضیح میدهم. مثلا شما بروید به مجموعه رباعیات عطار «مختار نامه» سری بزنید باب «در بیان آنکه آنچه نه قدم است همه محو عدم است» تا ببینید که منظور چیست از مفهوم اصلی این رباعی یعنی مستغرق حق شدن و رسیدن به نوعی مستی که هیچ چیز جز او را ندانند. و دوستان هم با توجه به ذهنیتشان از خیام تفسیر های عجیبی گفته اند برای این که با فلسفه اصلی خیام انطباق پیدا کند. بهتر است اول این احتمال که از خیام نباشد بررسی کنید. با این که رباعی عرفانی الحق زیبا و پرشوریست ولی صد البته که از خیام نیست و در اینجا تافته جدابافته ایست.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد علی جاهدی در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۳۹ نوشته:

در این رباعی خیام گذری می‌کند بر ماییم و می و مطرب و این کنج خراب/جان و دل و جام و جامه در رهن شراب/فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب/آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب
خیام در تمام طول عمر خود را تفسیر می‌نمود و آن شخص رند نیز خود ایشان بودند که از زهدان سالوس نیز گوی سبقت را ربوده بودند

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد نیکو در ‫۲ سال قبل، دوشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۳۱ نوشته:

این رباعی در فهرست مجموعه رباعیات مولانا (دیوان شمس) به شماره 1479 آمده است.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

بهنام بهادری در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۸ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۱۱ نوشته:

دوستان که اصرار دارن بگن خیام خدا و قیامت و این چیزا رو قبول داره این رباعی دقت کنید.

زآن پیش که بر سرت شبیخون آرند

فرمای که تا بادهٔ گلگون آرند

تو زر نه‌ای ای غافل نادان که تو را

در خاک نهند و باز بیرون آرند

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

Ali Hoseni در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۲ دی ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۳۳ نوشته:

بعضی از دوستان میخوان بگن خیام خداباوار بوده و شاید از خیام بپرسی اول ازت بپرسه منظور از خدا چیه،دوستان توصیه میکنم خدایی ک الان در سال 2022 دارید بپرستید و بندگی کنید و مزاحم دیگران نباشید و دیگرانم مزاحم شما نمیشوند شاید در اینده خدایی ساخته شد که بر منطق امثال من هم وابستگی بیشتری داشت و مام انموقع بندگی را استارت خواهیم زد با سپاس

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

Behzad Behzadi در ‫۱ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۵۳ نوشته:

درود

عرض ادب و احترام

ادیبان جان

برداشت بنده ی ناچیز از رباعیات خیام و بخصوص این رباعی این است که خیام، وجود خالق جهان هستی را به یقین و باور رسیده است.اما دنیای بعد از مرگ و وعده های ادیان را پوچ و بی اساس میداند. در واقع مثل خیلی از دانشمندان و فلاسفه ، هدف از آفرینش و راز خلقت را به درستی نمی‌داند .و آنقدر شجاع و راستگو هست که بدون هیچ ابایی، رک و روراست و در قالب چند جمله ی ساده و بدون پیچ و خم و ایهام و استعاره ای نظرش را بیان می‌کند.و چون این دنیای مادی را پست و تهی میداند و عمر آدمی را در قیاس با عمر کیهان کوتاه و ناچیز ،چند صباح زندگی را ارزش‌ اندوه و افسوس خوردن نمیداند و همگان را سفارش به خوشدلی و شاد زیستن میکند.

گر بر فلکم دست بُدی چون یزدان

برداشتمی من این فلک را زمیان

از نو فلکی دگر چنان ساختمی

که آزاده بکام دل رسیدی آسان

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد سلماسی زاده در ‫۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۴۳ نوشته:

خنگ این جا به معنای بیغوله و خرابه است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

Ali Sarhaddi در ‫۱ سال قبل، یکشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۵۰ نوشته:

سلام این رباعی رو خیلی دوست دارم به یاد فردیت یونگ و تجرد مسیح و تزکیه ی بودا میفتم: رندی را دیدم که بر اسب زمین نشسته است و پروای دنیا و دین و کفر و یقین و حق و حقیقت و .... ندارد خب حالا چرا باید ترسی در وجودش باشه و از کسی بترسه؟ بنظرم این عین آزادگی ست هرچند شخصا معتقدم خداپرستی از آزادگی بالاترست.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

کامران هیچ در ‫۱۰ ماه قبل، شنبه ۲۴ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۴۴ نوشته:

باز بگویید خیام مسلمان بوده

بابا دست از سر خیام بردارید برید کتابهای مطهری رو بخونید

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حبیب شاکر در ‫۹ ماه قبل، شنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۴۸ نوشته:

سلام بر همراهان جان

«نه کفر و نه اسلام و نه دنیا و نه دین

نه حق نه حقیقت نه شریعت نه یقین »

خیام بیا راست بگو،کج بنشین

کی همچو کسی پای نهادست زمین

سپاس از توجه دوستان

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد سلماسی زاده در ‫۷ ماه قبل، دوشنبه ۱ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۴۳ نوشته:

رهایی مقدم برهمه چیز است ، شریعت ، حقیقت ، طریقت ، کفر و اسلام و دنیا و دین می توانند خود مانع رهایی باشند ، چاره در گشودگی و رهایی است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری:	رباعی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۴۱