در این بخش شعرهایی را فهرست کرده‌ایم که در آنها شهریار مصرع یا بیتی از حافظ را عیناً نقل قول کرده است:
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۲ - مناجات :: حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶
شهریار (بیت ۱۴): «همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی - به پیام آشنایی بنوازد آشنا را»
حافظ (بیت ۵): همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی - به پیام آشنایان بنوازد آشنا را
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۳ - غزاله صبا :: حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴
شهریار (بیت ۱۳): اشاره غزل خواجه با غزاله تست - صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
حافظ (بیت ۱): صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را - که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶ - ویلن تاج‌بخش :: حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۰
شهریار (بیت ۱۰): به قول خواجه گر از جام می کناره کنم - به دور لاله دماغ مرا کنید علاج
حافظ (بیت ۴): به دورِ لاله دِماغِ مرا عِلاج کنید - گر از میانهٔ بزمِ طَرَب کناره کنم
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲ - شهید عشق :: حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۹
شهریار (بیت ۱۱): به ساقیان طرب گو که خواجه فرماید - اگر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاک
حافظ (بیت ۱): اگر شراب خوری جُرعه‌ای فَشان بر خاک - از آن گناه که نَفعی رسد به غیر چه باک؟
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷ - چه خواهد بودن :: حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۱
شهریار (بیت ۱۲): شهریاریم و گدای در آن خواجه که گفت - خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن
حافظ (بیت ۱): خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن؟ - تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۶ - به یاد مرحوم میرزاده عشقی :: حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱
شهریار (بیت ۶): هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق - عشقی نمرد و مرد حریف نبرد او
حافظ (بیت ۳): هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق - ثبت است بر جَریدهٔ عالم دوام ما
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۲ - غروب و مهتاب دریا :: حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۳
شهریار (بیت ۱۸): چون خواجه تن تنها با سوز تو دمسازم - ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
حافظ (بیت ۱): ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی - دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی
در این بخش مجموعه شعرهایی از دو شاعر را که توأماً هموزن و همقافیه هستند در گروه‌های مجزا فهرست کرده‌ایم:
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۲ - مناجات:علی ای همای رحمت، تو چه آیتی خدا را - که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶:به ملازمان سلطان که رساند این دعا را؟ - که به شُکرِ پادشاهی ز نظر مران گدا را
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۳ - غزاله صبا:به چشمک این همه مژگان به هم مزن یارا - که این دو فتنه به هم می‌زنند دنیا را
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را - که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵ - نقش حقایق:ای چشم خمارین که کشد سرمه خوابت - وی جام بلورین که خورد باده نابت
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵:ای شاهد قدسی، کِه کَشَد بند نقابت؟ - وی مرغ بهشتی، که دهد دانه و آبت؟
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸ - خودپرستی خداپرستی:تا چشم دل به طلعت آن ماه منظر است - طالع مگو که چشمهٔ خورشید خاور است
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹:باغِ مرا چه حاجتِ سرو و صنوبر است؟ - شمشادِ خانه‌پرورِ ما از که کمتر است؟
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴ - سپاه من:منم که شعر و تغزل پناهگاه من است - چنانکه قول و غزل نیز در پناه من است
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳:منم که گوشهٔ میخانه خانقاهِ من است - دعایِ پیرِ مغان وردِ صبحگاهِ من است
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱ - چشم مست:برداشت پرده شمعم و پروانه پرگرفت - بازار شوق پردگیان باز درگرفت
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۶:ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت - کارِ چراغ خلوتیان باز درگرفت
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳ - اشک شوق:دیر آمدی که دست ز دامن ندارمت - جان مژده داده‌ام که چو جان در بر آرمت
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۱:ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت - جانم بسوختی و به دل دوست دارمت
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶ - ویلن تاج‌بخش:شنیده‌ام که به شاهان عشق بخشی تاج - به تاج عشق تو من مستحقم و محتاج
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۷:تویی که بر سرِ خوبانِ کشوری چون تاج - سِزَد اگر همهٔ دلبران دَهَندَت باج
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳ - ستاره صبح:چو آفتاب به شمشیر شعله برخیزد - سپاه شب به هزیمت چو دود بگریزد
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۵:اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد - ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵ - رؤیای جوانی:کاش پیوسته گل و سبزه و صحرا باشد - گلرخان را سرِ گلگشت و تماشا باشد
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۷:هر که را با خطِ سبزت سرِ سودا باشد - پای از این دایره بیرون نَنِهَد تا باشد
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰ - جلوه جلال:شب است و چشم من و شمع اشک‌بارانند - مگر به ماتم پروانه سوگوارانند
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۵:غلامِ نرگسِ مستِ تو تاجدارانند - خرابِ بادهٔ لعلِ تو هوشیارانند
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶ - هفت خوان عشق:سبوکشان که به ظلمات عشق خضر رهند - ز جوی آب بقا هم به چابکی بجهند
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۱:شرابِ بی‌غَش و ساقیِّ خوش دو دامِ رهند - که زیرکانِ جهان از کمندشان نَرَهَند
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸ - حافظ جاویدان:تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود - طاق ابروی توام قبله جان خواهد بود
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۵:تا ز میخانه و مِی نام و نشان خواهد بود - سرِ ما خاکِ رَهِ پیرِ مُغان خواهد بود
حافظ » مقدّمهٔ جمع آورندهٔ دیوان حافظ:تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود - سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۷ - سینمای خزان:شب است و باغ گلستان خزان رؤیاخیز - بیا که طعنه به شیراز می‌زند تبریز
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶:دلم رمیدهٔ لولی‌وَشیست شورانگیز - دروغ وَعده و قَتّال وَضع و رنگ آمیز
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۸ - جمال کعبه:اگر که شبرو عشقی چراغ ماهت بس - ستاره چشم و چراغ شب سیاهت بس
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹:دلا، رَفیقِ سفر بختِ نیکخواهت بس - نسیمِ روضهٔ شیراز، پیکِ راهت بس
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۰ - گله عاشق:آتشی زد شب هجرم به دل و جان که مپرس - آن چنان سوختم از آتش هجران که مپرس
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۱:دارم از زلفِ سیاهش گِلِه چندان که مَپُرس - که چُنان ز او شده‌ام بی سر و سامان که مَپُرس
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲ - شهید عشق:به خاک من گذری کن چو گل گریبان چاک - که من چو لاله به داغ تو خفته ام در خاک
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۹:اگر شراب خوری جُرعه‌ای فَشان بر خاک - از آن گناه که نَفعی رسد به غیر چه باک؟
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۰:هزار دشمنم اَر می‌کنند قصدِ هلاک - گَرَم تو دوستی از دشمنان ندارم باک
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۲ - دوست ندیدم:به تیره‌بختی خود کس نه دیدم و نه شنیدم - ز بخت تیره خدایا چه دیدم و چه کشیدم
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۲:خیالِ نقشِ تو در کارگاهِ دیده کشیدم - به صورتِ تو نگاری ندیدم و نشنیدم
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳ - گوهرفروش:یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم - تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۸:من که باشم که بر آن خاطِر عاطِر گذرم؟ - لطف‌ها می‌کنی ای خاکِ دَرَت، تاجِ سرم
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۵ - چه میکشم:در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم - عاشق نمی‌شوی که ببینی چه میکشم
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۸:من دوستدارِ رویِ خوش و مویِ دلکَشَم - مَدهوشِ چَشمِ مست و مِیِ صافِ بی‌غَشَم
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۱ - عهد قدیم:چه شد آن عهد قدیم و چه شد آن یار ندیم - خون کند خاطر من خاطره عهد قدیم
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۷:فتوی پیرِ مُغان دارم و قولیست قدیم - که حرام است مِی آنجا که نه یار است ندیم
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۴ - یوسف گم گشته:یا رب آن یوسف گم گشته به من بازرسان - تا طربخانه کنی بیت حزن بازرسان
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۵:یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان - وان سهی سرو خرامان به چمن بازرسان
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷ - چه خواهد بودن:آسمان گو ندهد کام چه خواهد بودن - یا حریفی نشود رام چه خواهد بودن
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۱:خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن؟ - تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸ - انتظار فرج:ای آفتاب هاله‌ای از روی ماه تو - مه بر لب افق لبه‌ای از کلاه تو
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۹:ای خونبهای نافه چین خاک راه تو - خورشید سایه‌پرور طرف کلاه تو
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۲ - غروب و مهتاب دریا:ای ماه شب دریا ای چشمه زیبایی - یک چشمه و صد دریا فری و فریبایی
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۳:ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی - دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۴ - شیدائی:رندم و شهره به شوریدگی و شیدایی - شیوه‌ام چشم‌چرانی و قدح‌پیمایی
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۰ - دنیای دل:چند بارد غم دنیا به تن تنهایی - وای بر من تن تنها و غم دنیایی
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۰:در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی - خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی
حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۴۳:خوشتر از کوی خرابات نباشد جایی - که به پیرانه سرم دست دهد ماوایی
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۵ - چشمه ابدیت:شکفته‌ام به تماشای چشم شهلایی - که جز به چشم دلش نشکفد تماشایی
حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۲۹:به من سلام فرستاد دوستی امروز - که ای نتیجهٔ کلکت سواد بینایی
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۱:به چشم کرده‌ام ابروی ماه سیمایی - خیال سبزخطی نقش بسته‌ام جایی
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۶ - مکتب طبیعت:فریب رهزن دیو و پری تو چون نخوری - که راه آدم و حوا زده است دیو و پری
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۲:طفیل هستی عشقند آدمی و پری - ارادتی بنما تا سعادتی ببری
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶ - جمع و تفریق:ای گل به شکر آنکه در این بوستان گلی - خوش دار خاطری ز خزان دیده بلبلی
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۶۵:رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی - آمد به گوش ناگهم آواز بلبلی
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۸ - مقام انسانی:خلوتم چراغان کن ای چراغ روحانی - ای ز چشمه نوشت چشم و دل چراغانی
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۳:وقت را غنیمت دان آن قدَر که بتْوانی - حاصل از حیات ای جان این دم است تا دانی
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴ - نی محزون:امشب ای ماه به درد دل من تسکینی - آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۴:تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی - ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی
-
شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۶ - دالان بهشت:شاهد شکفته مخمور چون شمع صبحگاهی - لرزان به سان ماه و لغزان به سان ماهی
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۹:ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی - در فکرت تو پنهان صد حکمت الهی