گنجور

 
صائب تبریزی

(از رحم بر زمین نزد آسمان مرا

دارد بپا برای نشان این کمان مرا)

(چون سرو و بید سایه من دام عشرت است

هر چند میوه نیست درین بوستان مرا)

(از وصل گل مرا چه تمتع، که شرم عشق

دارد چو بیضه در بغل آشیان مرا)

 
sunny dark_mode