گنجور

 
خیام

عمرت تا کی به خود‌پرستی گذرد

یا در پیِ نیستی و هستی گذرد

می خور که چُنین عمر که غم در پی اوست

آن بِهْ که به خواب یا به مستی گذرد

پایان

 
sunny dark_mode