گنجور » خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۷

پارسا در ‫۱۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۸۹، ساعت ۱۲:۴۱ نوشته:

خیام در این ابیات بر کوتاهی عمر و لزوم استفاده از عمر و شاد زیستن تاکید کرده است.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حافظ در ‫۱۱ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۱، ساعت ۱۰:۰۶ نوشته:

خیلی آسون داره میگه که : عمر کوتاه نیست ما کوتاهی میکنیم ....

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امین کیخا در ‫۱۰ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۴ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۴۲ نوشته:

مهدی جان حکیم فرزانه دینانی که امروز در میان ماست نویسنده دفتر عشق و عقل در این باره سخن ها رانده که من در دیگر جای تا بحال ندیده ام .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

فرهاد در ‫۱۰ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۹۳، ساعت ۱۸:۳۵ نوشته:

مهدی جان خردمندانه نوشتی و زیبا. تشکر میکنم از توضیحاتت در باره کلام خیام.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

روفیا در ‫۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۵۲ نوشته:

فرصت شمار صحبت کز این دو راهه منزل
چون بگذریم دیگر نتوان به هم رسیدن

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نادر در ‫۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۱۵ نوشته:

.. بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم
مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد ..

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نادر در ‫۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۴۰ نوشته:

مرا بهر تو باید زندگانی..

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ناشناخته در ‫۷ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۲۲ نوشته:

گر بخواهی که بجویی دلم ، امروز بجوی
ورنه بسیار بجویی و نیابی بازم
بیتی از غزلیات قدیم شیخ با مطلع:
از تو با مصلحت خویش نمی پردازم
همچو پروانه که می سوزم و در پروازم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی سهرابی در ‫۵ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۷، ساعت ۰۰:۴۴ نوشته:

وقتی ناصرالدین شاه متوجه شده بود که ادبای اروپا اینهمه به خیام عشق میورزند به یکی از ایشان گفته بود این خیام چیست که اینهمه او را بزرگ میدارید در دربار من صد شاعر بزرگتر از خیام است. بیچاره آن ادیب هم جز خندیدن به این شاه کم فهم چه میتوانسته بگوید. خواستم بگویم خیام با رباعیاتش بر قله ای ایستاده که البته چشم امثال ناصرالدین شاه قادر به دیدن آن است. همچنانکه البته شاهنامه و فردوسی. اگر کسی خواست این قله ها را تپه بداند مختار است و البته و صد البته چیزی از خیام و فردوسی کم نمیشود. یا مولانا و سعدی و.حافظ و هر کدام از این عزیزان که تا ابد موجب افتخار مایند.
می نوش و گلی بچین، که تا در نگری/گل خاک شده ست و سبزه خاشاک شده ست. گمان نمیکنم کسی بتواند انسان و هستی را زیباتر و خلاصه تر از این بیان کند.
پاینده باشید.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد نیکو در ‫۳ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۲ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۴۶ نوشته:

با گل گفتم ابر چرا می گرید
ماتم زده نیست بر کجا می گرید
گل گفت راست همی باید گفت
بر عمر من و عهد شما می گرید
(انوری رباعی شماره 219)

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد نیکو در ‫۲ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۲۱:۰۴ نوشته:

گلها چو به باغ جلوه را ساز کنند

وز غنچه نخست هفته‌ای ناز کنند

چون دیده به دیدار جهان باز کنند

از شرم رخت ریختن آغاز کنند

(رباعی شماره ۱۸۳ از انوری)

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حبیب شاکر در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۴۲ نوشته:

سلام بر دوستان عزیز

ساقی گل و سبزه بین چه زیبا گشته

یک هفته دگر محو به صحرا گشته

تا هست تورا فرصت شادی دریاب

خوش باش دراین بزم که بر پا گشته

تشکر

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

کامران هیچ در ‫۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۱۸ نوشته:

زیبا

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد نیکو در ‫۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۱۰ نوشته:

گل صبحدم از باد برآشفت و بریخت

با باد صبا حکایتی گفت و بریخت

بد عهدی عمر بین، که گل ده روزه

سر بر زد و غنچه گشت و بشکفت و بریخت

(رباعی شماره 11 از عراقی)

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری:	رباعی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

رباعی شمارهٔ ۳۷