گنجور

 
جویای تبریزی

نخل بلندی است عشق داغ تو بارش بود

عالم دیوانگی جوش بهارش بود

در ره گم گشتگی در سفر بیخودی

بیدل غمدیده را یاد تو یارش بود

 
sunny dark_mode