گنجور

 
جویای تبریزی

آنکه کوه درد را بر آه بی بنیاد بست

از نفس مشت غبار جسم را برباد بست

می تواند نالهٔ دل را به گوش او رساند

درد را از رشتهٔ آه آنکه بر فریاد بست

 
sunny dark_mode