گنجور

 
جویای تبریزی

عالم آب است جام می زدست ما شکست

چون حباب این کاسه آخر بر سر دریا شکست

با سرشکم شوخی در خون تپیدن هم نماند

ضعف تا بال و پر پرواز رنگم را شکست

کامیاب لذت افتادگی خواهی شدن

گرخوری از نعمت دنیا بخور جویا شکست!‏

 
sunny dark_mode