گنجور

 
طغرای مشهدی

می زنم گام و ندارم خبری

من درین دایره چون پرگارم

بس که چون سایه نشستم بر خاک

گشت یکسان به زمین، رفتارم

طرح صد خانه خرابی در کف

عشقت آمد که شود معمارم

 
sunny dark_mode