گنجور

 
اهلی شیرازی

من بلبل تلخ عیش شیرین سخنم

شد تازه ز نوبهار داغ کهنم

چون برگ خزان رخم ز می گلگون کن

تا من بطپانچه روی خود سرخ کنم

 
sunny dark_mode