گنجور

 
اهلی شیرازی

ای نخل جوان درین چمن با گل و خار

چون سبزه مکن زبان درازی زنهار

سر نه چون سمن در قدم سرو و چنار

تا پیر شوی حرمت پیران میدار

 
sunny dark_mode