بی روی توام ای مه نو خانه خراب

وز هجر توام صبر به دل نقش بر آب است

در خواب توان دیدنت و خواب نیاید

از بس که مرا دیده اقبال به خواب است

دوشم به نگاه تو دل از باده غنی بود

[...]

سوگند به خالی ز رخت گشته پدید

سوگند به خطی که به گردش بدمید

سوگند به آن قامت چون سرو چمن

کاندر هوسش عمر به پایان برسید

سوگند به آن فتنه که چشمش گویند

[...]

اندر ره عشق خسته جانی بهتر

وز شرح غم تو بی زبانی بهتر

بیمارئی کاو موجب دیدار تو بود

صد بار ز صحت جوانی بهتر

با وصل توام ز شربت مرگ چه باک

[...]

ای رام ترا ابلق چرخ سرکش

از یمن شه عادل افریدون وش

شاهی که سرا سیمه شود زال فلک

چون رستم اگر پای نهد بر برش

این نامه مرسوله برش عرضه بدار

[...]

ای از مژه ات غرقه به خون استادم

وز خط تو در قید جنون استادم

دلداده دیده خمار آلودت

عالم همه وز جمله فزون استادم

شیدای دو آهوی شکار اندازت

[...]

مهجور و زبان بسته و سرگردانم

رنجور و جگر سوخته و حیرانم

از چشم تو چشم التفاتی دارم

گر پای نهی به چشم، جان افشانم

دلداده دیده توام گر قدمی

[...]

امروز که منزلم نصیبین گردید

از داغ غمت دلم نصیبین گردید

دوری ز سر کوی تو از من دور است

اما چه توان کرد نصیبب این گردد

ای آنکه ز کنهت همه کس حیرانند

دیوانه و دانا به برت یکسانند

القصه ز تو غیر تو کس واقف نیست

نازم به تقدس تو ای بی‌مانند

ور از نفس کسی چراغ افسرد

آن شمع شبستان شرف روشن باد

فریاد ز دست دلبر سنگین دل

بیداد، ز بیداد مه مهر گسل