ای حسن تو برتر از چه و چون

سبحان الله ز حسن بیچون

لعل تو فریب اهل ادراک

قد تو بلای طبع موزون

شمشاد قدان فتنه انگیز

[...]

قوت جگرت ز جوش بستان

روزی لب از خروش بستان

سرتاسرت ار چو گل زبانست

بفروش و لب خموش بستان

داد دل رهروان به آهی

[...]

ساقی به سودا جام رو کن

تسخیر ولایت سبو کن

بی گل چو حباب خانه‌ها ساز

دیوار و درش ز آبرو کن

خمیازه صبح دیرمان شد

[...]

ای زبده دودمان دولت

جان زنده به تو چو مغز از هوش

تو نشئه‌ی خانه‌زاد قدسی

ای از تو شراب فیض در جوش

اینک صف قدسیان به گردت

[...]

دی کوفته نام طعمه‌ای ساخت

زیبا و لطیف شکل و مطبوع

آورد که ما گرسنگان را

آب افشاند بر آتش جوع

خوردیم ولیک برنخوردیم

[...]

گفتم که بیاض دوستان را

طغرای سواد جان نویسم

در مدحت هر رقم که بینم

ز اعجاز جهان جهان نویسم

خاکی که بر آن رقم فشانم

[...]

ای نسخه کارگاه مانی

فهرست کتاب کامرانی

چون کعبه سرآمد زمینی

چون مهر چراغ آسمانی

نی شاهدی و چو شاهد شوخ

[...]

ای آن که ز نور صبح چراغت

افروخته شد چو از حیا روی

افروز چراغ عیش ما را

ز آن تازه گیای آشنا روی

زآن جوهر آشنا که آمیخت

[...]

ای آنکه ز نور حق چراغت

افروخته شد چو از حیا روی

افروز چراغ عیش ما را

زآن تازه گیاه آشنا روی

زآن جوهر آشنا که آمیخت

[...]

سبحان الله چه بارگاه است

این عرش مقدس اله است

اینک دل کشتگان درین کوی

لبیک‌زنان و ربناگوی

اینک جبریل دور و مهجور

[...]

در مزبله کرمکی سحرگاه

در سینه فکند غلغل آه

فیضی طلبید ازین کهن‌کاخ

تا لب شودش به شکر گستاخ

ناگه ز فراز فضله‌ای ریخت

[...]

در آتش عشق مهوشان رفت

آسان پی دل نمی‌توان رفت

دل از پی درد او روان شد

منزل دنبال کاروان رفت

این مهمان نخواندهٔ آه

[...]

آن درد که استخوان‌شکن نیست

معمار کهن بنای تن نیست

امروز چراغ اهل فقرم

چون فانوسم دو پیرهن نیست

نشنیده حدیث آشنائی

[...]

آن یار گزین که خشمگین نیست

خوشبوست گلی که آتشین نیست

همچون قلم از سیاه بختی

جز گریه مرا در آستین نیست

مگذر ز قمار بوسه بازی

[...]

هر کس بتو دلربا نشیند

بسیار ز خود جدا نشیند

همچون هدفم سفید شد چشم

تا ناوک تو بجا نشیند

از بس تنگست بزم وصلت

[...]

جور تو ز پی فغان ندارد

زخم ستمت دهان ندارد

جان گرچه بچشم در نیاید

گمنامی آن میان ندارد

از بس دهن تو تنگدست است

[...]

نواب سپهر رتبه کش هست

آصفجاهی کمین کرامت

دامان قبای دولت او

بستست بدامن قیامت

پیش طبعش الف ندارد

[...]

طالب ز هوای پرستی هند

برگشت سوی مطالب آمد

تاریخ توجه عراقش

(توفیق رفیق طالب) آمد

در دامن کوه عیش احباب

کامل آمد چو می به مهتاب

برگ عشرت ببر چو گلبن

پا در گل و گل بسر چو گلبن

بگذشته گل از گل سر جمع

[...]

ای آن که ز ناله میکنی منع

زنهار مده دگر ملالم

انصاف نداری و مروّت

یا نیستت آگهی ز حالم

بلبل با گل نشسته ناله

[...]