در صورت و معنیش نظر کن

می بین همه و مرا خبر کن

خواهی که رسی به نعمت‌اللّه

بر درگه سیّدم گذر کن

جامی است جهان نما دل تو

افتاده به دست ما دل تو

بیگانه چه داند این حکایت

من دانم و آشنا دل تو

تا تونشوی یگانهٔ او

هرگز نشود یگانه آن دو

باشی تو یگانهٔ دو عالم

آن دم که اثر نماند از تو

مخبر چو نمانده است خبر کو

مؤثر چو نمانده است اثر کو

گفتیم لطیفهٔ بدیعی

چون شمس نمانده است قمر کو

مقدم بر همه اسما است الله

چنین گفتیم با یاران آگاه

مسما واحد اسما کثیر

نکو دریاب قول نعمت الله

مقدم بر همه اسماست اللّه

چنین گفتم به آن یاران درگاه

مسمّی واحد اسم کثیر است

نکو دریاب قول نعمت‌اللّه

ظاهر جامیم و باطناً می

این یک مائیم و آن دگر وی

چون ظاهر و باطنت یکی شد

نه جام و نه می بماند هی هی

این خرقهٔ چار وصله بگذار

وان خلعت پادشاه بردار

این خرقهٔ چار وصله بگذار

وان خلعت پادشاه بردار

جان کهنم به عشق نو شد

دل رفت و به عشق در گرو شد

چیزی که مراد دل بر آن است

دلخواه من است و دلبر آن است

خوش لب ماست یک زمان بنشین

وز لب من گل دو سر بر چین

در آینهٔ تمام اشیا

بنموده جمال جمله اسما

در دیدهٔ ما نظر کن ای شاه

ای نور دو چشم نعمت‌اللّه

در وصف و کمال قدر او گفت

لولاک لما خلقت الافلاک

دل حاضر دار با خدایت

تا فیض بیابی از عنایت

دل مغرب نور ماه شاهی است

دل مشرق مهر صبحگاهی است

رحمی به دلم کن ای برادر

عود دل من ز خود روا بگذر

رندی که حریف ماست دایم

افتاده مدام در شراب است

رو طاعت و خیر کن که دین است

دین تو و هم دیانت این است