ای همه عالم بر تو بی‌شکوه

رفعت خاک در تو بیش کوه

نام تو زآن بر سر دیوان بود

کآتش بال و پر دیوان بود

شد به تو سردفتر جان نامزد

[...]

ای که بر اسرار تو دانا کمند

کی رسد از عقل کس آنجا کمند

کیست درین مرحله تا آخرت

رهبر اول شده یا آخرت

چون همه ز اندیشه خود واپسند

[...]

یا رب از احسان نظر از ما متاب

دوزخ عصیان دگر از ما متاب

چون دهد احسان تو رحمت نشان

آتش قهر از نم رحمت نشان

لطف تو بخشنده و جان مستحق

[...]

احمد مرسل گل این کشته زار

دشمن او در ره دین کشته زار

گلبن درین بلبل معنی سرای

ساخته در گلشن اعلی سرای

گیسوی او کامده در پاکشان

[...]

ای شده در خانه جان منزلت

خانه جان یافته زان منزلت

ای شده مهر رخ تو زین چرخ

چرخ ازان آمده در عین چرخ

مهر تو ارزنده بیعت بود

[...]

پیر و حیدر شو و همرنگ آل

تا دمد از روی تو هم رنگ آل

حیدر والا گهر آن سرفراز

کامده نور حقش از در فراز

رهرو حق آمد و همراه حق

[...]

چون علی اندر ره دین راهبر

نیست جز آل علی این راه بر

شد دل و جان بنده روی حسن

مظهر خلق خوش و خوی حسن

دیده حق اندر دم قربان حسین

[...]

ساقی از آن شیشه منصور دم

بر رگ و بر ریشه من صوردم

خواهی از این نادره گو گر مقال

زاتش می کن دم او گرم قال

آتشی از می فکن اندر روان

[...]

ساقی از آن مشربه یاقوت ده

قوتم از مرتبه یاقوت ده

یا رهد این دل تن وی از سراب

یا رود از مستی می بر سر آب

یکشب از آنجا که در انجام حال

[...]

ساقی از اغیار در امشب ببند

رخنه آزار در امشب ببند

امشب از آن ساغر می مایه بخش

کش برد از تو دل بیمایه بخش

سر حق از محفل مستان طلب

[...]

قافیه سنجان همه عیسی دمند

وز دم خود جان پی احیا دمند

طایر فرخنده معنی پرند

جانب عرش از پر دعوی پرند

پیشرو و از لشگر و پس تاخته

[...]

ساقی از آن جوهر آرام سوز

کافکند اندر سر آرام سوز

آتش دل خاسته فریاد رس

هم ز تو دل خواسته فریاد رس

داد کزین ساقی دوران ما

[...]

ساقی از اقبال تو ما سر خوشیم

وز می الطاف تو یکسر خوشیم

بر غم ما چون دل رحمت بود

رحم تو هم داخل رحمت بود

بخت تو کز پنجه شیر آب خورد

[...]

ساقی از الطاف تو می بر کف است

وز تف دل دجله خون در کف است

میبرد آب دل ریشم خمار

مرهم ریشم نه و پیشم خم آر

میدهد این غمزده کامش شراب

[...]

ساقی از آن می که به از تازه گل

باز بر آن چهره نه از غازه گل

گرمی دمساز گل آید بجوش

آبی از آن تازه گل آید بجوش

مرغ که از دولت گل بانگ اوست

[...]

ساقی از آن نوگل باغم نواز

خاطر این بلبل با غم نواز

سوزم ازین مشعل شب سوز چند

تا سحر از اول شب سوز چند

از رخ خورشید کن آن طره باز

[...]

ساقی ازان گلشن گل رنگ رنگ

کرده لب از خوردن گلرنگ رنگ

روبهی آموخت از آن رو بهار

می خور و رو جانب آن روبه آر

کشته گل تازه و جان کشته زار

[...]

ساقی از آن می اگر ارزند گیست

جان طلب از ما دگر ارزند گیست

شمع شد از محفل و پروانه ماند

بلبل جان را دل و پروا نماند

مستم و شد مایل آتش پرم

[...]

ساقی از آن آب توکاتش برست

دل همه دم سوزد و جان خوشترست

مجمر تن ز اخگر قلب از چه سوخت

و اب رخ از این زر قلب از چه سوخت

گر زر دل را کنم از می سره

[...]

ساقی از آن شیشه صاف گلاب

خون شده در نافه ناف گل آب

لای اگر از صافی جان لازمست

صافی او زان تو و ان لازمست

غنچه وش این نامه دلبرگشای

[...]