گنجور

نیر تبریزی » غزلیات » شمارهٔ ۷۲

 

دلبر من بچهره چون زلف معنبر آورد

مهر نخوشه جا دهد مه بدو پیکر آورد

میوه ندید سرو را کس بجهان تو بوالعجب

از چه گلی که سرو تو میوۀ شکر آورد

صد ره ا گر بری سرم شعلۀ شمع پیکرم

[...]

نیر تبریزی
 
 
sunny dark_mode