بجز از غصّه های مشکل من

چیست از روزگار حاصل من؟

نیک سرگشته ام نمی دانم

که جهان ناخوشست یا دل من

حالی از خون دل نمی گویی

[...]

بس کن ای سرد ناخوش احمق

چند و تا چند حیلت و فن تو

پیش ازینم طمع چو می بودی

به عتابیّ و خزّ ادکن تو

می فتادم به خاک و می دادم

[...]

خواجه مختص ز بس که مختصرست

چشم بیننده غافل آمد از و

از دو گز جامه کسوتی ببرید

یک گز و نیم فاضل آمد ازو

مختصر را چو مختصر کردند

[...]

خواجگانی که پیش ازین بودند

عرض خود داشتند نیک نگاه

زر و سیم جهان همی دادند

تا نگویندشان حدیث تباه

خواجگانی که اندرین عهدند

[...]

ای سرا پرده بر فلک برده

عصمت از جوهر ملک برده

رایت مهر هرکجا رفته

با خود از رای تو یزک برده

نقّد دعوی حقّ و باطل را

[...]

ای دل و جان بیاد تو زنده

همه فانی تو حیّ پاینده

ای ز نعت صفات لم یزلت

فکر انسان سپر بیفکنده

اعتقادات اهل باطل را

[...]

ای زبیم تو در تن اعداد

خون چو خون عصیر جوشیده

پست در پای محنت افتاده

هرکه با دولت تو کشیده

همّتت گوش چرخ مالیده

[...]

تادر دشت هست و جو باره

نیست از کوشش و کشش چاره

ای خداوند هفت سیّاره

پادشاهی فرست خونخواره

تا در دشت را چو دشت کند

[...]

ای همه سروران روی زمین

بر خطت سر نهاده چون خامه

گر نیایم به خدمتت پس ازین

تا نگویی که گشت خود کامه

کز پی آنکه دی به صفّة تو

[...]

جود خواجه سیاه رویم کرد

هم بر آنسان که رنگ رز جامه

نقد و جنسی که داده بود مرا

شرح بشنو ز زّر واز جامه

ثلثی بود ز اصل ده دینار

[...]

آدمی را چهار حالت هست

در دو گیتی ز باقی و فانی

هر یکی با هزار گونه بلا

خواه پیدا و خواه پنهانی

من بتفصیل شرحشان بدهم

[...]

دیدۀ عقل راه دان بگشای

به ثنای خدا دهان بگشای

نفسی از سر حضور بزن

نافۀ مشک رایگان بگشای

چه گشاید ز ذکر هر چه جزوست؟

[...]

چون شدی خشمناک بر بنده

همه آثار قهر بنمودی

از ثریّا فکندیم بثری

وز من آرام و صبر بر بودی

آمدی با سر عنایت لیک

[...]

این همه سرکشی مکن بر من

گرچه معزولم و تو بر کاری

گرچه ماهر دوان دو کار گیرم

که کند مان خرد خریداری

حالت من خلاف حالت تست

[...]

در ضمیرم اگر چه کم گویم

سخن نغز هست بسیاری

چه کنم دست همّت ممدوح

بر دهانم ز دست مسماری

عقد گوهر کجا کنم عرضه

[...]

تا کی این رنج روزگار بری ؟

بار این پیر نابکار بری؟

جهد کن تا ز موج خیز بلا

کشتی عمر بر کنار بری

امن جانها ز حصن اسلامست

[...]

جو همی خواستم پریر به شعر

از که؟ از نا خوشی گرانجانی

گفت جو می دهم، ولیک به زر

رو درستی بیار و انبانی

گفتمش این سخن معاملتیست

[...]

کرده یی ژار با من انعامی

که کم و کیف آن تو خود دانی

رسم پارم همی دهی امسال

یا از آن داده هم پشیمانی

یا تمامست این کرم امسال

[...]

دوستی دارم چون ناخن گیر

بس منافق صفت و دشمن روی

هم قطعیت فکن و هم دو زبان

هم بکون در هل و هم آهن روی

صاحبا عدّت قیامت را

از من ممتحن چه می خواهی ؟

هر کس از گونه یی همی گوید

تو بگو خویشتن چه می خواهی ؟

هر زمانی عتابی آغازی

[...]