از برم ای نگار حور نژاد

می روی و نمی روی از یاد

بی تو ای سرو گلشن ایجاد

بی تو ای سرو بوستان مراد

شغل من نیست جز به شب ناله

[...]

گلعذاران نگار من نگرید

عارض گلعذار من نگرید

دارد امید مهر ازو دل من

دل امیدوار من نگرید

کار من بار غم کشیدن اوست

[...]

آمدی رفتی از برم غافل

صبر و هوشم ربودی از سر و دل

ای گل از عارض تو گشته خجل

سرو پیش قد تو پا در گل

ای به رخ رشک لعبتان ختا

[...]

حال بسیار ناخوشی دارم

خاطر پرمشوشی دارم

دل ز آهم پر است هان ای خصم

که پر از تیر ترکشی دارم

هست از آه شعله ناک عیان

[...]

به بلا زار و مبتلا که منم

کس مبادا در این بلا که منم

چون ننالم گرم طبیب تویی

در چنین درد بی دوا که منم

ای که پرسی کجاست خانه ی غم

[...]

دشمنی آن قدر که با ما تو

آن قدر دوستیم ما با تو

بی وفایی شعار خوبانست

بی وفایی همین نه تنها تو

یا بیا یا بخوان چنین تا کی

[...]

مژده ایدل که وقت آن آمد

که ز غم بر کران توان آمد

دشت غم را کنار شد پیدا

بحر اندوه را کران آمد

وقت تشنیع دشمنان طی شد

[...]

در صفاهان که ساحت پاکش

خوش‌ترین بقعهٔ جهان آمد

تا چهل سال با نهایت فقر

عرض خود را نگاهبان آمد

با بد و نیک کرد آمد و رفت

[...]