سیرکن نو رسیده ما را

وحشت آرمیده ما را

ای کبوتر دچار باز شوی

دیده ای نور دیده ما را

برد و خوش برد تا چه خواهد کرد

[...]

چمن جلوه کن غبار مرا

سبز کن باغ انتظار مرا

دل و یادش خدا نگهدارد

در طلسم خزان بهار مرا

عشق دیوانه خوش تماشایی است

[...]

کرده ای جیقه جیقه ابرو را

داده ای عرض جوهر مو را

سخت روتر زسنگ خاره نه ای

روی دل دیده هم ترازو را؟

در خور جور صبر خواهد بود

[...]

از می دیگر است مستی ما

سر ساغر به گردن مینا

واژگون است کار اهل جنون

خار بر سر زنیم و گل بر پا

پیچش زلف موج زنجیر است

[...]

دل آیینه خانه زنبور

دیده سوی دلم نهانی‌ها

شیشه‌ام از نگاه می‌شکند

کرده‌ام یاد سخت‌جانی‌ها

بلبلم نغمه‌سنج حیرانی

[...]

می‌رسد مست شکوه کاهی‌ها

گله مشتاق عذرخواهی‌ها

از لبش بوسه‌ای طمع دارم

در گدایی است پادشاهی‌ها

سینه صافی بهشت راحت ماست

[...]

سیرگاه قدح کشان مهتاب

شوخی پیر دلجوان مهتاب

ابرو باران و روح لاله وگل

صبح نوروز می کشان مهتاب

سایه برگ‌ها چراغان‌ها

[...]

موجها برده دل ز باغ در آب

لاله ها شسته روی داغ در آب

چه صنمخانه ای است عالم عکس

خوش نماید گل چراغ در آب

بی سبب دل نمی کند ز سحاب

[...]

چه خوش افتاده عکس ماه در آب

چیده آیینه دستگاه در آب

سر خط سینه صافیی دارد

مشق دل می کند نگاه در آب

همه در بحر اضطراب دلند

[...]

روز وصل است انتظار غریب

نیست اینها ز روزگار غریب

عندلیبم سمندر چمن است

کس مبادا چو من دیار غریب

وحشتم الفت الفتم وحشت

[...]

باده کامل عیار جوش خود است

نشئه چابک سوار هوش خود است

نتوان شد غبار خاطرها

حرف ما آشنای گوش خود است

چه اثرها ز ناله می چینم

[...]

نه همین دام و نه دانه بسیار است

در هوا آشیانه بسیار است

لب خاموش و خلق بدنامند

گفتگو پر بهانه بسیار است

راستیها به کیش پیر جنون

[...]

گرد راه تو جلوه پرداز است

سر کویت قلمرو ناز است

دل هر ذره عالم معنی است

سر هر خار گلشن راز است

راحت مرد در سبکروحی است

[...]

همه روی زمین خطرناک است

کهکشان نیز دام افلاک است

باده نوشان بزم حیرت را

جام لبریز دیده پاک است

بسکه صاحبدلان غبار شدند

[...]

گردش چشم او ایاغ دل است

نگه شوخ او دماغ دل است

پر شبی روز کرده ام در باغ

لاله پروانه چراغ دل است

راه عقل و جنون نمی دانم

[...]

صبح مشاطه هوای گل است

عید رنگینی قبای گل است

توبه رنگ شکسته ای دارد

شیشه ام در طلسم پای گل است

جلوه نوبهار خاطر ما

[...]

مژه ها با نگاه در سخن است

مو به مویم به آه در سخن است

کعبه سرگذشتگان نزدیک

نارسایی به راه در سخن است

رتبه عشق از آن بلندتر است

[...]

ساغر باده شرمسار من است

عیش زندانی بهار من است

تشنه بیقراریم چو سپند

گره سوختن به کار من است

باده پیماست هر زمان با غیر

[...]

بسترم تیغ و زخم بالین است

تلخی مرگ خواب شیرین است

می گشاید سواد ما از خط

سرنوشت نگاه ما این است

کشته تیغ امتحان تو را

[...]

گریه خاکستر گداخته است

بلبل باغ ناله فاخته است

خس و خاشاک سرو وگل شده است

هر کجا آن سوار تاخته است

برق رخسار گل بهار افزون

[...]