باغ پیروز و چمن پدرام است

یار در مجلس و می در جام است

فال فرخنده و گیتی بمراد

بخت بیدار و جهان بر کام است

اختر میمون ما را یار است

[...]

باز بگشود صبا دست ستم

زد سر زلف ریاحین برهم

ابر زد در صف بستان خیمه

سرو افراشته بگردون پرچم

سرو ماننده تیری شده راست

[...]

این چه مشروطه منحوسی بود

که در رنج بر این خلق گشود

این چه برق است که از خرمن ملک

برد بر چرخ نهم شعله و دود

این چه عدل است که از ما بستد

[...]

تا سپهدار به شطرنج هنر

چیره بر دشمن خونخوار شده

ماحی سیرت ناهنجاران

حامی زمره احرار شده

چتر استبداد از صرصر داد

[...]

نایب السلطنه آن کز سیرتش

صدق فرسوده ادب نالیده

هوش اصحاب هنر فرسوده

گوش ارباب خرد مالیده

آتشی نی که نیفروخت به دهر

[...]

بنده ام بنده ولی بیخردم

خواجه با بیخردی می خردم

خواجه ام دید و پسندید و خرید

واگهی داشت ز هر نیک و بدم

به سلیمان برسانید که من

[...]

مطرب عشق بگلبانگ طرب

خواند این نغمه بصد شور و شغب

که ابوالقاسم طنبور نواز

در عراق آمده از ملک حجاز

سالها ساکن بغداد شده

[...]

شاعری گفت که در راه حجاز

بودم از شوق حرم در تک و تاز

در دل بادیه اشتر راندم

وز دل پاک خدا را خواندم

گشتمی رهسپر خانه چو پیک

[...]

این خبر گفت یکی از اصحاب

که بدور عمر بن خطاب

روزی آن خواجه به همراهی بخت

برد در مسجد پیغمبر رخت

مسند فصل قضایا گسترد

[...]

می رسانم به عز عرض حضور

بنده ی زار مضطر مهجور

پیش مرگت شوم ای لعبت چین

که غلامیت به از سلطنت روی زمین