آن پری کز من به یغما برده آرام و شکیب

دین و دل برد از کفم زان نرگس جادو فریب

آرزو دارم که باشد حلقهٔ چشمم رکاب

هر زمان، کان شهسوار من کند پا در رکیب

ماه من بی پرده گر رخسار سازد آشکار

[...]

چون گل رویت گل گلزار گویی هست، نیست

چون قدت سروی به این رفتار گویی هست، نیست

گر دمیده سبزهٔ خط گرد رویت غم مدار

در گلستان یک گل بی خار گویی هست، نیست

همچو من غمدیده از عشق تو گویی نیست، هست

[...]

در فراقت ای بت سیمین برم، شب تا به صبح

می چکد خونابه از چشم ترم، شب تا به صبح

ز آتش هجر تو و، سیلاب اشک دیده ام

گاه در آبم گهی در آذرم، شب تا به صبح

هیچ آگه نیستی ای ماه رو، کز دوریت!

[...]

ای رخت چون صبح روشن، گیسویت چون شام تار!

ای لبت آب حیات و، وی خطت مشک تتار!

عارضت ماهی ست گرمه را بود عناب لب

قامتت سروی ست گر سرو آورد لیمو ببار

چشم جادوی تو از سر، می رباید عقل و هوش

[...]

ای رخت چون ماه تابان! وی خطت چون مشک چین

ای عیان در هر خم زلف تو چندین عقد و چین!

چین بر ابروی خم افکندن نباشد خوش نما

خوش بود چین و شکن بر آن دو زلف عنبرین

قامتت سروی ست گر سرو آورد لیمو ببار

[...]

تا به رخ آن سیمتن رنگین نقاب انداخته

سایه ای از برگ گل، بر آفتاب انداخته

تا گشوده از سر زلفین پرتابش گره

عاشقان را سر به سر، در پیچ و تاب انداخته

مردم چشمم ز هجر خال هندوی لبش

[...]

دوش آمد دلبرم با چهرهٔ افروخته

وز رخ افروخته جان جهانی سوخته

از کمان غمزه اش تیری مرا بر دل رسید

شصت او نازم عجب تیرافکنی آموخته

از نگاهی جامهٔ صبر مرا او پاره کرد

[...]

چون خدا از نور خود نور پیمبر آفرید

پس ز نور پاک احمد نور حیدر آفرید

از پی اثبات یکتایی خود آن هر دو را

از ید قدرت، خدای حی و داور آفرید

شاهد واحد چو اندر شرع باشد ناپسند

[...]

مرحبا! ای قاصد عیسی دم فرخ لقا!

از بر یار آمدی اهلا و سهلا مرحبا

پای تاسر محو و حیران، بودم از هجران تو

شادمانم ساختی نازم سرت را تا به پا

از تو بوی یار می آید مرا اندر مشام

[...]

عاشقا! گر عاشقی چون عاشقان با غم بساز

یا که با عشاق نرد عشق بازی را مباز

یا چو مردان در طریق عشق بازی زن قدم

یا چو زن در خانه ات بنشین و در را کن فراز

عشق را بحری ست در راه بس مواج و ژرف

[...]

باز بر طرف چمن، یا رب چه شد کآبر بهار

بر خلاف رسم و عادت گشته اینسان ژاله بار

گل به صد حسرت، گریبان صبوری کرد چاک

بلبل اندر شاخ گل، گردیده از غم بی قرار

جامهٔ نیلی به تن پوشیده سوسن، در چمن

[...]

چون شه ملک حجاز آمد سوی ملک عراق

پر نوا و شور شد از رفتنش این نه رواق

رایت منصوریش افتاد و، شد مغلوب کفر

رفتش از کف اختیار و، طاقتش آمد به طاق

از جفا سنگین دلان بستن بروی راه آب

[...]

کیست یارب این جوان نو خط سیمین عذار؟

کز شمیم طره اش گشته خجل مشگ تتار

کیست یارب این جوان پر دل لشکر شکن؟

کیست یارب این غضنفر فر دلیر نامدار؟

کیست یارب این پلنگ افکن سوار شیرگیر؟

[...]

عید قربان است و می بایست قربانی نمود

کعبهٔ عشق است باید حج روحانی نمود

خیز تا خود را به راه دوست قربانی کنیم

تا به کی باید در این عالم، گران جانی نمود

آفرین بر همت سلطان مظلومان حسین

[...]

بر مشامم بوی یار آشنا آید همی

یا که از طرف چمن، باد صبا آید همی

بوی ناف آهوی چین است یا مشک تتار

یا که بوی خاک دشت کربلا آید همی

گر به دقت بنگری از خاک دشت کربلا

[...]

عاشق آن باشد که شرط عشق را آرد به جا

در فنای خویشتن معشوق را سازد رضا

عاشق آن باشد که گر برند بندش را زبند

در مقام جان فشانی نی نعم گوید نه لا

عاشق آن باشد که نبود در غم اهل و عیال

[...]

چون جفا کردی به آل بوتراب، ای آسمان

کاش گشتی سرنگون همچون جباب، ای آسمان!

شام را معمور کردی ا زپی قتل حسین

ساختی بطحا و یثرب را خراب، ای آسمان

سبط احمد را فکندی در میان خاک و خون

[...]

شکوه ها دارم ز تو ای آسمان، ای آسمان!

تا بکی گردی به کام دشمنان، ای آسمان!

در عراق آوردی از یثرب، به مهمانی حسین

آب را بستی به روی میهمان، ای آسمان!

از جفایت عرصهٔ کرب و بلا چون لاله زار

[...]

بوالجایب‌ها از این گردنده گردون دیده‌ام

ظلم او را در جهان، ز اندازه بیرون دیده‌ام

چرخ را گفتم که با آل علی گردد به راست

گردش او را کنون، بر عکس وارون دیده‌ام

میر یثرب را به دشت کربلا عریان بدن

[...]

از جفا جورت ای چرخ ستمگستر، دریغ!

کینه و ظلم تو زد آتش به خشک و تر، دریغ

سبز و خرم شد نهال آرزوهای یزید

شد خزان آخر نهال آل پیغمبر، دریغ

میر یثرب را چو منزل شد به دشت کربلا

[...]