خیالی بخارایی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷

در مطبخ دنیا تو همه دود خوری

تا کی تو غمان بود و نابود خوری

از مایه نخواهی که جوی کم گردد

مایه که خورد چون تو همه سود خوری