خیالی بخارایی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳

ای دوست دم از وفای دشمن درکش

با دوست نشین و باده روشن درکش

آمیختن آفتی ست در گوشه نشین

وز نا اهلان تمام دامن درکش