اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۱۴

حالی خواهی چنانک حال مردان

از خود به درآ تا نشوی سرگردان

حالی که به یک کف گیهش بتوان یافت

آن حال خران بود نه حال مردان