اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۵

آن را که هوای نفس او معبود است

با خلق تو بودنش همه مقصود است

من بندهٔ آن کسم که در چهرهٔ خود

آن رنگ نماید که در او موجود است