اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۹۷

جانی که زمهر زیر میغش داری

باید که همیشه زیر تیغش داری

جان و دل تو که هردوان بخشش اوست

خود آن ارزد کزو دریغش داری