اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۷۲

درویش کسی بود که در خود نگرد

خود را ز جهان نفس بیرون شمرد

دنیاش نباشد غم عقبی نخورد

آن است رونده کاین چنین ره سپرد