اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۴۰

مسپار به عشوهٔ جهان خویشتنت

مگذار که گردد دو یکی پیرهنت

دشوار مکن جمع که باشد روزی

بسیار سخنها رود اندر کفنت