اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۵۵

از کتم عدم چون که برون افتادم

در چاه وجود سرنگون افتادم

هر دم به وجود خویش با خود گویم

من کیستم؟ این چه جاست؟ چون افتادم؟