اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۱۰ - التوبه

در بندگیش ناخلفی می کردی

زان بر در دشمنان او می گردی

با این همه اینک دَرِ صلحش باز است

گر توبه کنی بندهٔ خاصش گردی