اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۷۴ - الحقیقة

ای دوست میان من و تو گرنه دُوی است

پس این که گهی نالد و گه نازد کیست

ما را همه عمر در طلب باید بود

گر من توم و تو من، طلب کاری چیست