اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۰۷ - القضا و القدر

کار قدر از چون و چرا بیرون است

چونی و چرایی زصفا بیرون است

آن کس که به یک حرف زما برگردد

خطّش در کش کز خط ما بیرون است