اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۰۲ - الاسرار

این راز درونی مشمر کاری خُرد

کاینجای نه صاف می گذارند نه دُرد

دنیا داری و عاقبت خواهی بُرد

این به باشد چو عاقبت خواهی مُرد