امامی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۷

گر داشتمی بقدر همت دستی

دستم چو بدامن عرض پیوستی

جوهر کش گردون جهان بگسستی

قرّابه ی گوهر فلک، بشکستی