امامی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

بی روی تو، ای شیفته از روی تو خور

دریا گردد، کنارم از خون جگر

در آرزویت، چو مویت اندر تابم

تا بر دگری تافتی ای نور بصر