امامی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹

ز آن پیش مرا که روح در پرده شود

نشگفت گر از روح تو پرورده شود

لطفی کند آزرده دلم را نفسی

لعلت که ز لطف نفس آورده شود