بابافغانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰

ای نظم تو نو گل گلستان خیال

نثر تو خوش آیندتر از آب زلال

در صورت نظم و نثر لطف سخنت

چون روح مصورست و چون سحر حلال