بابافغانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳

تا هستی ما فنای مطلق نشود

جان را صفت بقا محقق نشود

تا بر سر دار سر نبازد منصور

بیخود متکلم انا الحق نشود