بابافغانی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۴ - ای من غلام همت مردی که بی سخن

ای من غلام همت مردی که بی سخن

با شاعرش سخاوت و لطف پیاپیست

و آنرا که شعر دادم و بستد بجایزه

آبستن منست اگر حاتم طیست