ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۲

ای خواجه مکن فخر به مال دگری

عیب ست توانگری به مال دگری

چون تیر نشسته خواهمت دید به خاک

زنهار دگر مپر به بال دگری