ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۹

زین سلسله تابه حال این فرزانه

بکری ننشسته بود در کاشانه

حیرت دارم که بکر فکر تو چرا

هرگز ننهند قدم برون از خانه