ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۵

در دل دو هزار مدّعا دارم من

زان است که پیوسته جفا دارم من

زان زود شکسته می شود شیشه دل

کورا چو حباب بر هوا دارم من