ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۴

در چیدم دوش از خلایق دامن

بستم بر هرکه داشتم راه سخن

القصه که من بودم و بخت سیهم

او نیز به خواب رفت من ماندم و من